ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΚΑΝΟΝΑ ΤΩΝ ΜΕΓΑΛΩΝ ΕΡΓΩΝ

ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΚΑΝΟΝΑ ΤΩΝ ΜΕΓΑΛΩΝ ΕΡΓΩΝ

Γνωρίζετε την ποιήτρια Αντρούλα Γεωργίου; Είναι θεία μου. Οι ποιητικές της συλλογές «Κυκλάμινα στο λυκαυγές» και «Γεράνια του Παλιομετόχου» έκαναν αίσθηση στους τοπικούς κύκλους μας. Άγνωστη στο ευρύ κοινό επιμένει και γράφει. Όμως, σε κάποια σύσκεψη στο υπουργείο Παιδείας, κατάλαβα ότι ήρθε η ώρα της να λάμψει. Μόλις είχε βγει ο Χριστόφιας στην εξουσία και διάφοροι προοδευτικοί κατέβαιναν στο Υπουργείο Παιδείας με διάφορές καινοφανείς ιδέες που νόμιζαν επαναστατικές, είχαν την ψευδαίσθηση ότι η εκλογική νίκη του Χριστόφια σήμαινε και κατάληψη των χειμερινών ανακτόρων της Πετρούπολης. Το υπουργείο Παιδείας επί Χριστόφια ήταν ένα μπάχαλο, κάποιος ανόητος έριχνε μια πέτρα στο γιαλό και τριάντα νούσιμοι δεν μπορούσαν να τη βγάλουν. Εν τέλει όλοι αυτοί οι νεοφανείς αστέρες δεν έκαναν παρά μια τρύπα στο νερό. Χαρακτηριστικά, σε μια σύσκεψη κάποιος υποστήριξε να μην υπάρχει κατάλογος λογοτεχνικών βιβλίων για να επιλεγεί ποια θα διδαχθούν στους μαθητές μας αλλά κάθε καθηγητής να παίρνει στην τάξη όποιο βιβλίο θέλει για το μάθημα της Λογοτεχνίας. Με άλλα κούφια λόγια: Δημοκρατία, Ελευθερία, Ισότητα, δηλαδή πολτοποίηση της λογοτεχνίας. Πόσο έτοιμοι είναι γι’ αυτό οι καθηγητές μας, ενημερώνονται και ξέρουν την καλή λογοτεχνία; Θα παίρνουν καλά βιβλία η όποια τους βολεύουν, ακόμη βολεύει τις ιδεοληψίες τους, είναι κακά βιβλία αλλά είναι εύκαιρα επειδή τα κυκλοφόρησε η γειτόνισσας τους;
Τότε αναγκάστηκα να μιλήσω με τον τρόπο του Μπρέχτ, να υπερτονίσω κάτι για να φανεί η μιζέρια και η κακομοιριά του επιχειρήματός τους. Είπα ότι είμαι πανευτυχής με την ιδέα ο κάθε καθηγητής να διαλέγει όποιο λογοτεχνικό βιβλίο θέλει έτσι κι εγώ θα διδάσκω την ώρα του λογοτεχνικού βιβλίου το έργο «Κυκλάμινα στο λυκαυγές» της θείας μου ποιήτριας Αντρούλας Γεωργίου και στην άλλη τάξη τα «Γεράνια του Παλιομετόχου». Έφερνα στο μυαλό μου την θεία μου ευτυχισμένη να δέχεται πληροφόρηση για την κίνηση γύρω από το έργο της –οι μαθητές θα έγραφαν μελέτες όπως: «Μνήμη και μέλλον, στο έργο της ποιήτριας Αντρούλλας Γεωργίου», ή «Η γυναίκα στο έργο «Γεράνια του Παλιομετόχου» της Ανδρούλλας Γεωργίου, δεμένα σε σπιράλ, κτήμα ες αεί, ύστερα από την έκδοση στον ηλεκτρονικό υπολογιστή και μίλησα για τη χαρά της γι’ αυτό, θα πήγαινε η φιλολογία σύννεφο. Εν τέλει η σύσκεψη στο Υπουργείο τέλειωσε χωρίς σοβαρές απώλειες, αποσύρθηκε η πρόταση για τη χρήση οποιουδήποτε βιβλίου επιλέγει ο καθηγητής, όμως στην Τρίτη Λυκείου ενώ μερικοί προτείναμε τον Βιζυηνό, ή τον Δον Κιχώτη του Θερβάντες επιβλήθηκε το Διπλό βιβλίο του Χατζή. Δημήτρης Χατζής σημαίνει Το τέλος της μικρής μας πόλης, που αποτελεί και ένα μάθημα νεοελληνικής λογοτεχνίας, το Διπλό βιβλίο είναι σχηματικό και συνταγογραφημένο. Δεν έκανε για λογοτεχνικό βιβλίο της Γ’ Λυκείου.
Μας έχει πνίξει η μετριότητα και η σαβούρα. Η Τέχνη και οι εργάτες της αντιμετωπίζονται όπως οι πατατοπαραγωγοί, όλοι είναι ίσοι. Και κάνουμε μαζικές διευθετήσεις. Δεν είναι έτσι η Τέχνη, προωθείται από τα λίγα ταλέντα και από τους λίγους αφοσιωμένους και εμπνευσμένους. Έχει πεντέξι εικαστικούς, πεντέξι σκηνοθέτες και ηθοποιούς πεντέξι λογοτέχνες, η Κύπρος, αντί να αρπάξει τους καλύτερους, να τους ξεμπροστιάσει, ανεβάζοντας έτσι και τη γενικότερη στάθμη πάνω, όλα έγιναν κομματικοπολιτική δοσοληψία, επιχορηγήσεις και συναλλαγές. Δεν πρέπει η παιδεία να αντανακλά τη φθορά και τη σήψη της κοινωνίας αλλά να γίνει βασικό στοιχείο ανανέωσης και ανέλιξης. Και βασική προϋπόθεση είναι, τελειώνοντας το σχολείο οι μαθητές μας να γνωρίζουν και να έχουν οικειοποιηθεί τον Κανόνα των μεγάλων έργων: ο Όμηρος, η τραγωδία, ο Θουκυδίδης,Οι νεότεροι Έλληνες λογοτέχνες: Σολωμός, Κάλβος, Καβάφης κ.λπ. Μα και οι κορυφές της ξένης λογοτεχνίας, Θερβάντες και Ντοστογιέφσκι και Σαίξπηρ. Μόνο γνωρίζοντας τις κορυφές θα αντιλαμβάνονται τη μετριότητα που μας περικυκλώνει. Ισοπεδώσαμε τα πάντα, όλα έγιναν ένας πολτός.
Σάββας Παύλου

Όταν ψυχομαχεί η ποίηση, ανευρίσκονται γένη και θεματογραφίες

Όταν ψυχομαχεί η ποίηση, ανευρίσκονται γένη και θεματογραφίες
τις 2 Οκτωβρίου του φετινού Φθινοπώρου πραγματοποιήθηκε στο θέατρο Σημείο ένα ξεχωριστό γεγονός για τη μικρή μας Αθήνα. Έγινε η 1η συνάντηση Ελλήνων και Σλοβένων ποιητών που γράφουν ομοερωτική λογοτεχνία. Από τη Σλοβενία είχαμε τρεις βραβευμένους ποιητές, τον Μπράνε Μοζέτιτς, τη Σουζάνα Τράτνικ και τη Χριστίνα Χότσεβαρ ενώ απ’ την ελληνική πλευρά συμμετείχαν οι ποιητές Σταυρούλα Πετρέλλη και Χρ. Σιορίκης και ο Ισραηλινός Ράμι Σάαρι. Την συζήτηση συντόνισε ο Κωσταντίνος Ματσούκας και όλη η εκδήλωση έγινε με τη στήριξη του Slovenian Book Agency.

Η μικρή μας Αθήνα γράφει ποια μικρή Αθήνα;
ΛΟΑΤΕ Κύπρου και Έλληνες

Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΣΤΟΝ ΑΡΗ

Φτάσαμε στο 2016, στην επόμενη δεκαετία θα έχουμε ένα μεγάλο άλμα της ανθρωπότητας, την πρώτη επανδρωμένη πτήση στον Άρη, τη δημιουργία της πρώτης ανθρώπινης κοινωνίας σ’ αυτόν τον πλανήτη. Μη ταράσσεσθε και μην αγωνιάτε. Όλα αλλάζουνε κι όλα τα ίδια μένουν. Όσον αφορά το δέον, το ηθικό και κάθε δέον: Η αλήθεια αποτελεί σταθερή επίδίωξη και αναφορά. Όσον σφορά το ποιητικό, ακόμη ένας πλανήτης θα αναγνωρίζει ότι ο Όμηρος είναι ο πρώτος ποιητής του κόσμου.