ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΑΚΑ

ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΑΚΑ

3 Σεπτεμβρίου 2014
Η σημειολογία του Παρισιού. Η πόλη του φωτός, της χαράς, της ξεγνοιασιάς. Η πόλη του έρωτα.
Η πόλη της πρωτοπορίας στην τέχνη. Η πόλη των επαναστάσεων. 1789, Ιουλιανή, Φεβρουαριανή, Κομμούνα, Μάης 1968.
Σήμερα, για μένα, φορτίζεται με μια άλλη σύνδεση, δημιουργεί μια νέα μείξη: Παρίσι και καρκινοπάθεια.
Αύριο, επισκέπτομαι το Salpêtrière.

7 Σεπτεμβρίου 2014
Ο κλονισμός από την εμπειρία της καρκινοπάθειας δεν θα σ’ εγκαταλείψει ποτέ. Ακόμη και αν θεραπευθείς πλήρως. Στο πυρήνα του υπαρξιακού και βιολογικού σου κυττάρου έχει χαραχτεί ανεξίτηλα αυτό το θεμελιώδες θέμα και, έτσι, ακόμη και σε ώρες χαράς και μέσα σε καλούς φίλους και αγαπημένα πρόσωπα, αυτό το αίσθημα του τέλους και της παραίτησης θα επιστρέφει φωτίζοντας αλλιώς τις στιγμές σου.
Όπως αυτοί που πέρασαν από κελί μελλοθανάτου ή από στρατόπεδα μαζικής εκμηδένισης και γλίτωσαν και ενώ, ζωντανοί και ασφαλείς πια, χαίρονται τη ζωή και τις εκπλήξεις της, όμως αυτές οι οριακές ώρες της εμπειρίας τούς φορτίζουν αλλιώς όλες τις επόμενες στιγμές.
Για να μη μιλώ μονοδιάστατα. Αυτό το θέμα μπορεί να αλλάξει αν οι γιατροί αυξήσουν το ιάσιμο των περιπτώσεων με κακοήθεια και χαθεί το εκμηδενιστικό αίσθημα που έχει το άκουσμα αυτής της αρρώστιας. Και παραμείνουμε στα κεφαλαιώδη του θέματος ότι φιλοσοφία είναι μελέτη θανάτου. Όχι κοινόχρηστα, για κάθε αρρώστια και ατυχία. Αυτό, όμως, είναι θέμα των γιατρών που αναφέρεται σε μελλοντικές περιόδους. Προς το παρόν…