ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΑΚΑ: α) Γίγαντες και νάνοι β) Ορίτζιναλ Κυπραίος γ) Σαμ Πέκινπα και Ιούδας

ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΑΚΑ:
α) Γίγαντες και νάνοι (6 Δεκεμβρίου 2012)
β) Ορίτζιναλ Κυπραίος (16 Απριλίου 2014)
γ) Σαμ Πέκινπα και Ιούδας (13 Μαΐου 2014)

6 Δεκεμβρίου 2012. ΓΙΓΑΝΤΕΣ ΚΑΙ ΝΑΝΟΙ
Πριν από 100 χρόνια ακριβώς, σκοτώθηκε στο Μπιζάνι ο δήμαρχος Λεμεσού Χριστόδουλος Σώζος. Στις 6 Δεκεμβρίου 1912. Ήταν 40 χρονών, εθελοντής στον Βαλκανικό πόλεμο. Γόνος μεγάλης αστικής οικογένειας με προγόνους αγωνιστές-πολεμιστές (ο παππούς του, το 1828, πολέμησε με τον Φαβιέρο για την απελευθέρωση της Ακρόπολης των Αθηνών, ο πατέρας του πολέμησε στην επανάσταση της Κρήτης, το 1866). Κι αυτός, όντας δήμαρχος Λεμεσού, αποφασίζει να φύγει για την Ελλάδα εθελοντής, αφήνοντας την οικογένειά του. Σε φίλο του, που το μαθαίνει και προσπαθεί να τον μεταπείσει, επιχειρηματολογώντας ότι τον χρειάζεται ο τόπος γιατί είναι λαϊκός ηγέτης, του λέει: «Πραγματικοί ηγέται δεν είναι εκείνοι που μονάχα υποκινούν τον λαόν αλλά εκείνοι που προκινδυνεύουν μαζί του».
.Και στη γυναίκα του, αναχωρώντας κρυφά, της αφήνει ένα γράμμα: “Όταν θα λάβης την παρούσαν μου, θα είμαι μακράν σου και μακράν του υιού μου διά την υπηρεσίαν της πατρίδος. Ημείς έχομεν καθήκοντα τα οποία ουδεμία δύναμις, ουδέν φίλτρον πρέπει να εμποδίση από του να ενασκώνται. Αν είμεθα ηγέται των υποδούλων λαών, οφείλομεν διά του παραδείγματός μας και της θυσίας μας να τους παιδαγωγώμεν.

Η αναχώρησή του προκαλεί συγκίνηση, είναι δήμαρχος Λεμεσού και πάει εθελοντής, απλός στρατιώτης στο μέτωπο. Στην Αθήνα τον υποδέχονται, όμως αρνείται την πρόταση του Βενιζέλου να παραμείνει σε επιτελική θέση στα μετόπισθεν, φεύγει για τον πόλεμο. Έπεσε στο Μπιζάνι πολεμώντας ηρωικά.
Ο νυν δήμαρχος Λεμεσού είναι ο Α. Χρίστου, γνωστός νεοκύπριος και ιδεοληπτικός, την ιδεοληψία του ξέρει πότε να την εγκαταλείψει: για λόγους καιροσκοπικούς. Για τον νυν δήμαρχο Λεμεσού, ο Χρ. Ζαχαράκης, στο βιβλίο του Άκρως απόρρητο ειδικού χειρισμού, γράφει (σελ. 343) και τα ακόλουθα:
«Ο Α. Χρήστου, μέλος της Κ.Ε. του ΑΚΕΛ και υιός ακελικού βουλευτού, μου ανέφερε τα εξής χαριτωμένα, στις 10 Απριλίου:
Ο ισχυρισμός για ύπαρξη Ελληνισμού στην Κύπρο συνιστά εσφαλμένη και αναληθή θέση!
Η χρήση της ελληνικής γλώσσας από τους Ε/κυπρίους αποτελεί συμπτωματικό γεγονός γιατί αυτή επεβλήθη από μερικές εκατοντάδες Έλληνες, όταν στην Κύπρο ζούσε γηγενής πληθυσμός 500.000 ατόμων, επί των οποίων θα μπορούσαν να έχουν υπερισχύσει οι Αιγύπτιοι ή οι Φοίνικες.»
Ο Α. Χρίστου αργότερα εξελέγη Δήμαρχος Λεμεσού, στη θέση που κόσμησε ο Χριστόδουλος Σώζος. 1912-2012. Από τον Σώζο στον Χρίστου μια καθοδική πορεία. Γίγαντες και νάνοι, ιστορία και πορδές, από τον άνθρωπο της θυσίας, των έργων και της πράξης στούς ιδεοληπτικούς τενεκέδες.

.
16 Απριλίου 2014
Ορίτζιναλ Κυπραίος

Δυο επιλογές που πάλευαν βιαίως
η πρόταση, λοιπόν, δεν ήταν νέα
η πρώτη: οδός Ζήνωνος Κιτιέως
η δεύτερη: Ζήνωνα Κιτιέα.
-Εν λάθος οι επιλογές τζι οι δκυο της:
Ζηνωνής Τζιιδκιώτης.

.
13 Μαΐου 2014. ΣΑΜ ΠΕΚΙΝΠΑ ΚΑΙ ΙΟΥΔΑΣ
Ευτυχώς που ο Σαμ Πέκινπα δεν διαβάζει προοδευτικούς Έλληνες αρθρογράφους, μάλλον δεν διάβαζε όσο ζούσε. Έτσι, όταν μια πολιτική οργάνωση χαρακτήρισε κάποιον ως Ιούδα, επειδή εγκατέλειψε τον χώρο της και όδευσε αλλού, ξεσπάθωσαν οι Έλληνες προοδευτικώνυμοι γιατί τον χαρακτήρισαν Ιούδα και όχι Εφιάλτη ή Πηλιογούση. Μα φυσικά τον είπαν Ιούδα, επιχειρηματολογούσαν οι προοδευτικώνυμοι, γιατί θεωρούν ότι αυτό το πρόσωπο έχει διπλή αρνητική ιδιότητα: Και προδότης και Εβραίος.
Δύο μικρές σημειώσεις. Εδώ και δυο χιλιάδες χρόνια, τόσο στη λόγια όσο και στη λαϊκή παράδοση και συνείδηση έχει χαραχτεί βαθύτατα το θέμα: προδοσία του Ιούδα, φιλί του Ιούδα, τα τριά[κο]ντα αργύρια του Ιούδα. Θα ακυρώσουμε το Ευαγγέλιο και μια παράδοση δύο χιλιάδων χρόνων από τον φόβο που προκαλούν οι τα φαιά φορούντες του politically correct, δηλαδή του σύγχρονου πουριτανισμού και καθωσπρεπισμού; Δεύτερο, ο Εφιάλτης και ο Πηλιογούσης ήσαν πρόσωπα της ελληνικής ιστορίας. Θα υπάρχει, λοιπόν, κι ένας ρατσιστικός προσανατολισμός στις απορριπτικές και κακέμφατες ερμηνείες μας, δηλαδή θα επιτρέπεται η απόδοσή τους αν σχετίζονται με Έλληνες όχι, όμως, με Εβραίους; Εν τω μεταξύ είδατε πουθενά, σε οποιαδήπτε άλλη χώρα του κόσμου, όταν, λόγω γνώσης της ελληνική Ιστορία,   κατηγορούν έναν που πρόδωσε ότι  είναι Εφιάλτης, να ξεσηκώνεται κανένας γιατί αυτό θίγει τους Έλληνες; Μόνο τα ευπειθή ελληνικά παπαγαλάκια της νέας τάξης είναι τόσο υπάκουα, που ξεσηκώνονται γιατί κάποιον που πρόδωσε τον αποκαλούν Ιούδα
Όλα αυτά εξηγούν γιατί παράγεται τόση ανάλατη λογοτεχνία στην Ελλάδα. Δηλαδή, αυτό: μη, γιατί είναι συντηρητικό, το άλλο: όχι, γιατί αναπαράγει εθνικισμούς, είναι ομοφοβικό, μεγαλοϊδεάτικο, αντιφεμινιστικό κ.λπ. κ.λπ., έτσι στο τέλος φτάσαμε στον λογοτεχνικό χυλό.
Στο αριστούργημα του Πέκινπα, Αγρια συμμορία, ο Θόρντον θα αποδεχτεί να αναλάβει το έργο του κυνηγητού του πρώην φίλου του Πάικ και της συμμορίας του. Ο αδίστακτος εκπρόσωπος της Εταιρείας Σιδηροδρόμων θα πει με σαρκασμό και σαδισμό στον Θόρντον: Είσαι ο Ιούδας μου.(1) Οι προοδευτικώνυμοι που, είμαι σίγουρος, είδαν το έργο του Πέκινπα δεν τολμούν να κρίνουν με τα ίδια επιχειρήματα τη χρήση του όρου Ιούδας στο έργο Άγρια συμμορία. Εδώ είναι Πέκινπα, δεν είναι παίξε γέλασε.

Σημείωση (1): Το λέει με χειρότερο τρόπο «είσαι η δικιά μου γίδα του Ιούδα» [= You are my Judas goat]. Η γίδα του Ιούδα χρησιμοποιούταν για να παραπλανά τα κοπάδια των προβάτων που προορίζονταν για τη σφαγή. Ήταν εκπαιδευμένη γι’ αυτό, την έβαζαν μπροστά, το κοπάδι την ακολουθούσε και τα πρόβατα έφταναν, χωρίς φασαρίες, φωνές και τρεχάματα, στον τόπο της σφαγής τους.

 

ΣΟΒΙΕΤΙΑ ΣΤΟΠ

Πήγα στην παρουσίαση του βιβλίου «Ο άλλος πόλεμος των γιατρών του 1974», που οργάνωσε ο «Ιπποκράτης», ο ιατρικός σύλλογος Λευκωσίας –Κερύνειας. Πήγα γιατί εκτίμησα το γενικότερο μήνυμα της εκδήλωσης, να τιμηθεί, δηλαδή, το πνεύμα της προσφοράς των γιατρών σε ώρες δύσκολες, όπως ήταν οι πολεμικές συνθήκες του 1974 και γιατί μερικοί από τους γιατρούς, που θα τους τιμούσαν στην τελετή, τους γνωρίζω, τους εκτιμώ και τους αγαπώ. Όλα καλά, και το πνεύμα της εκδήλωσης και το ήθος της και η ποιότητά της. Μίλησε ο πρόεδρος του ιατρικού συλλόγου κ. Σταύρος Σταύρου, με μεστό και γνήσιο τρόπο, μίλησαν εκ μέρους των τιμωμένων οι γιατροί Ανδρέας Δημητριάδης και Βάσω Παναγιώτου, που μας κράτησαν καθηλωμένους με τον ωραίο λόγο που συνδυάζει γενικές αρχές μα και βιωματική αφήγηση. Για την παρουσίαση του βιβλίου μίλησαν ο δημοσιογράφος Χρύσανθος Χρυσάνθου, καίριος και ευσύνοπτος, και ο καθηγητής Πέτρος Παπαπολυβίου, με σημαντικές επισημάνσεις και υποδείξεις. Τη βραδιά τη χάλασε μόνο ο χαιρετισμός της εκδήλωσης εκ μέρους της κυβέρνησης. Μιλάμε για ανεκδιήγητη τακτική, για ένα ξύλινο πολιτικό λόγο που επεξηγούσε την τρέχουσα πολιτική της κυβέρνησης και προπαγάνδιζε τη διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία.

Και οι γιατροί που με αυτοθυσία ήταν στο πόστο τους σε ώρα πολέμου; Που η προσφορά τους, όπως περιγράφεται στο βιβλίο, έγινε μέσα σε κινδύνους (πραξικόπημα, εισβολή); Που έσωσαν ζωές παρ’ όλα τα προβλήματα και τις δυσκολίες; Αυτοί εξαφανίστηκαν ύστερα από δυο συμβατικά λόγια που ειπώθηκαν στην αρχή, για να ξεχυθεί ανιαρός και σχοινοτενής ο προπαγανδιστικός λόγος της κυβερνητικής πολιτικής. Ένιωσα σαν να μου έδεσαν μια παγοκολόνα στη ράχη, έτσι νιώθω όταν ακούω ξύλινο λόγο. Ξύλινο λόγο που παρατραβούσε, δεν τέλειωνε με τίποτα, ο Χρύσανθος Χρυσάνθου που είχε την ευθύνη για την έρευνα, συγγραφή και επιμέλεια αυτού του πολύτιμου τόμου των 570 σελίδων μίλησε λιγότερο, και ήταν και ουσιαστικός.
Δυστυχώς έχουμε συμπεριφορά σοβιετικής επαρχίας. Όπως στα χρόνια του Στάλιν και του Μπρέζνιεφ, όταν από το Κίεβο μέχρι το Βλαδιβοστόκ οι εκπρόσωποι της πολιτικής εξουσίας πήγαιναν σε κάθε εκδήλωση πολιτιστική, αθλητική, οικονομική, παιδαγωγική, επετειακή και ανέσυραν ένα χαρτί με σχεδόν πανομοιότυπο κείμενο που προπαγάνδιζε και ανέλυε την τρέχουσα κυβερνητική πολιτική και τις επιτυχίες του πεντάχρονου σοβιετικού πλάνου. Το θέμα της εκδήλωσης θαβόταν από τους όγκους της προπαγάνδας. Στη Σοβιετία η πολιτική εξουσία ήταν η ανώτατη αρχή, που επέβαλλε τη σφραγίδα και τον ασφυκτικό έλεγχό της παντού, αγνοώντας κάθε άλλη παράμετρο, ακόμη και την αισθητική.
Και στην Κύπρο στο ίδιο επίπεδο φτάσαμε, η κυβέρνηση είναι η ανώτατη εξουσία, δεν δέχεται άλλους, επιβάλλει τη σφραγίδα της και λέει ό,τι θέλει ή μάλλον λέει τα ίδια ακριβώς προπαγανδιστικά λόγια είτε είναι κηδεία αγνοουμένου, είτε πολιτιστική εκδήλωση είτε συνέδριο για τα Παιδαγωγικά. Υπάρχει μια όσμωση, μια διαπίδυση της σοβιετικής νοοτροπίας και στον ΔΗΣΥ που έπρεπε να χαρακτηριζόταν από ένα ευρύτερο πνεύμα ευρωπαϊκού φιλελευθερισμού.
Δεν είναι μόνο αυτό, καταστρέφουν τους χώρους συλλογικής επαφής σωμάτων και ψυχών. Βρισκόμαστε συνεχώς μπροστά στις οθόνες τηλεοράσεων και υπολογιστών κι όταν αποφασίσουμε να βγούμε από αυτή την κατάσταση, να αφήσουμε τη μοναξιά μας πίσω και να πάμε σε κάποια συλλογική εκδήλωση, επιστημονική, πνευματική, ιστορική, εκκλησιαστική όπως είναι τα μνημόσυνα ή επετειακή, θα κατέβουν οι κυβερνητικοί αντιπρόσωποι, και με ύφος αφ’ υψηλού, [=είμαστε η εξουσία και είσαστε υποχρεωμένοι να ακούτε ό,τι θέλουμε να σας πούμε] θα διαβάσουν τα ίδια και τα ίδια. Φαίνεται το πνεύμα παρακμής και παραίτησης που χαρακτηρίζει την κυπριακή κοινωνία κατέλαβε και τα υπουργεία και το προεδρικό, που δεν μπορούν να δουλέψουν λίγο και να γράψουν κάτι ουσιαστικό για τη συγκεκριμένη εκδήλωση που θα χαιρετίσουν αλλά φωτοαντιγράφουν και διαβάζουν το ίδιο κείμενο προπαγάνδισης της κυβερνητικής πολιτικής. Είτε γιατί νιώθουν ανασφαλείς για την αξιοπιστία της πολιτικής τους και θέλουν συνεχώς να την προπαγανδίζουν με κάθε ευκαιρία είτε από ένα πολιτικό αυταρχισμό που θέλει να επιβάλλεται στους υπηκόους με κάθε τρόπο.
Πήγα σε αρκετές εκδηλώσεις στην Ελλάδα και στην Ευρώπη. Όταν θα χαιρετίσει εκπρόσωπος της κυβέρνησης θα μιλήσει επί του προκειμένου, με μελέτη, προσοχή και προσπαθώντας να πει κάτι γενικό και  ουσιαστικά. Εδώ γίνεται της Σιβηρίας, μας βασανίζουν με ανούσια και κοινότοπα. Δεν καταλαμβαίνω τη μανία της κυπριακής κοινωνίας να καλεί παντού τους εκπροσώπους της εκτελεστικής εξουσίας, κι αυτή να τρέχει παντού να επιβάλει την παρουσία της και τη λογική της. Όμως μια και τους καλούν, επιτέλους ας καταλάβουν οι του προεδρικού και των υπουργείων ότι όταν θα πάνε σε μια εκδήλωση π.χ. για τον Λιπέρτη, τον Παπαδιαμάντη, τον ζωγράφο Διαμαντή, πρέπει να πουν κάτι το μελετημένο και ουσιαστικό για το τιμώμενο πρόσωπο κι όταν πάνε να χαιρετίσουν ένα συνέδριο για τα παιδαγωγικά, για μια επέτειο ή για τον αθλητισμό πρέπει να πούνε κάτι το μελετημένο και ουσιαστικό για το θέμα του συνεδρίου. Ειδάλλως μόλις ξεκινήσουν τον ξύλινο λόγο τους με τα ανιαρά και χιλιοειπωμένα της κυβερνητικής προπαγάνδας, με την κιτς παρουσία τους και νοοτροπία τους που θίγει και την αισθητική μας, τότε κι εμείς θα σηκωνόμαστε και θα αποχωρούμε. Σοβιετία στοπ.

ΠΟΙΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΘΕΣΕΩΝ ΓΙΑ ΔΙΚΟΙΝΟΤΙΚΗ –ΔΙΖΩΝΙΚΗ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ

Χαράς Ευαγγέλια! Το γραφείο της Επιτρόπου Διοικήσεως κινείται με γοργότατους ρυθμούς, για να υποβάλει νομοσχέδιο, που ποινικοποιεί την προώθηση απόψεων, οι οποίες υποστηρίζουν και προβάλλουν τη λύση του Κυπριακού στη βάση της διζωνικής-δικοινοτικής ομοσπονδίας.
-Δεν σηκώνουμε μύγα στο σπαθί μας, φέρεται να δήλωσε αξιωματούχος του Γραφείου της Επιτρόπου Διοικήσεως και ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Είναι πασιφανές ότι η διζωνική-δικοινοτική ομοσπονδία παραβιάζει βασικότατα ανθρώπινα δικαιώματα, από το δικαίωμα εγκατάστασης έως το δικαίωμα κάθε άνθρωπος να έχει μία ψήφο και την αρχή ότι οι πολιτικοί αξιωματούχοι πρέπει να εκλέγονται από τον λαό, συνολικά, χωρίς καθορισμούς και διακρίσεις εθνικές, θρησκευτικές και άλλες. Ακόμη, επιβάλλει τόσες άλλες ρατσιστικές διακρίσεις.
Επικοινώνησα, μόλις πληροφορήθηκα τα νέα, με άλλο αξιωματούχο του γραφείου Επιτρόπου Διοικήσεως, ο οποίος επιβεβαίωσε το χαρμόσυνο γεγονός.

-Δεν θα ήμασταν άξιοι των καθηκόντων και των ευθυνών μας αν δεν ποινικοποιήσουμε την προπαγάνδιση της διζωνικής και δικοινοτικής ομοσπονδίας, μου τόνισε. Είναι μια ρατσιστική λύση, που νομιμοποιεί διακρίσεις και παραβιάζει θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα.  Ο λαός, που μας τοποθέτησε σ’ αυτή τη θέση, έχει προσδοκίες από μας, πρέπει να κάνουμε το καθήκον μας και να αναλάβουμε τις ευθύνες μας, να φανούμε αντάξιοι των προσδοκιών της κοινωνίας. Μην το ξεχνάτε, είμαστε το Γραφείο για τα ανθρώπινα δικαιώματα, λοιπόν τι θέλετε, να αφήνουμε τη ρατσιστική προπαγάνδα της διζωνικής-δικοινοτικής ομοσπονδίας να προωθείται και να οργιάζει, θα αφήσουμε τα ανθρώπινα δικαιώματα να κουρελιαστούν;
Πληροφορίες αναφέρουν ότι θερμός και διαπρύσιος κήρυκας αυτών των απόψεων και της πρακτικής για ποινικοποίηση της προπαγάνδας για διζωνική-δικοινοτική ομοσπονδία είναι και η Επίτροπος Διοικήσεως και ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
-Από μικρή ήμουνα πάντα εναντίον της αδικίας και υπέρ των αρχών δικαίου. Η διζωνική-δικοινοτική ομοσπονδία είναι ρατσιστική, συντελεί στη μεγαλύτερη αδικία εναντίον της Κύπρου. Θα την πολεμήσουμε, φέρεται να έχει δηλώσει ευθαρσώς.
Ακόμη, άλλες πληροφορίες, τονίζουν ότι στο Γραφείο της Επιτρόπου Διοικήσεως και ανθρωπίνων δικαιωμάτων γίνεται αγώνας δρόμου για να ολοκληρωθεί τάχιστα το νομοσχέδιο εναντίον της προβολής και υποστήριξης της διζωνικής-δικοινοτικής ομοσπονδίας και να κατατεθεί ταυτόχρονα με το νομοσχέδιο εναντίον της ομοφοβίας.

.

Υ.Γ. Το θέμα είχε ευχάριστη συνέχεια. Ο λειτουργός του Γραφείου Επιτρόπου Διοικήσεως και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, που αναφέρεται στο προηγούμενο κείμενο, επικοινώνησε μαζί μου για να μου αναφέρει ότι το Γραφείο της Επιτρόπου προσανατολίζεται τωρα και στην ποινικοποίηση των απόψεων που υποστηρίζουν το σχέδιο Ανάν. Όλοι, πια, το έχουμε δεχθεί ότι το σχέδιο αυτό ήταν ρατσιστικό, εναντίον των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Πρέπει να σταματήσει η προπαγάνδα υπέρ του, οι απόψεις που υποστηρίζουν το σχέδιο Ανάν θα πρέπει να ποινικοποιηθούν. Αυτό μεθοδεύουμε στο νομοσχέδιο που προετοιμάζουμε.

-Ας μη φτάσουμε εκεί, τον συμβούλεψα. Ας παραμείνουμε σε κάτι πιο ήπιο. Να τους οναμάζουμε απλώς  ρατσιστές και καθυστερημένους.

Είναι, βλέπεις, αυτός ο ευρωπαϊκός φιλελευθερισμός μου, που δεν με αφήνει να προσχωρήσω σε απόψεις που ευνοούν κατασταλτικά και ποινικά μέτρα.