ΟΜΟΙΟΚΑΤΑΛΗΞΙΕΣ

Νάσο, χαίρε.

Ο Στέφανος Σταυρίδης έχει ένα εξαιρετικό ιστολόγιο στο οποίο καταθέτει μικρά ποιήματα με ευρηματικές, σπάνιες και περίεργες ομοιοκαταληξίες, κάποτε σπινθηροβόλες και πανέξυπνες. Ο τίτλος του ιστολογίου του είναι: Τα μικρά σου ρεαλιστικά δύστυχα. Στο ιστολόγιο αυτό ανήρτησε και μερικά του πατέρα του,  Φοίβου Σταυρίδη, και μερικά δικά μου.

Σου αποστέλλω τα ηλεκτρονικά μηνύματα που ανταλλάξαμε για το θέμα.

Σάββας

Λευκωσία 23 Ιανουαρίου 2013

 

 Α.

Στέφανε χαίρε,

θυμίζω το ανεπανάληπτο:

  Ήρθες, λοιπόν, από το Leyte

ανελέητε

καθώς και τις απρόσμενες και περίεργες ομοιοκαταληξίες του Καββαδία (μείξη από ξένες και ελληνικές λέξεις):

…………τα μαλλιά σου

κάτω στα νερά του Port Pegasou

ή, ακόμη:

αναπνοές

[…]

και Marconi στείλε το S.O.S.

 Σκέφτομαι, λοιπόν, αν νομιμοποιείται η επιλογή κατασκευασμένων ονομάτων: ανθρώπων, πόλεων, οδών, πλατειών, ιδρυμάτων, οργανισμών, για να πετύχουμε την δύσκολη ομοιοκαταληξία

Αποστέλλω παράδειγμα:

Σήμερα με ευνόησαν οι μοίρες

όταν συνάντησα τον Don Ramires

στη πλατεία του New Derkamison

-ήρεμος με το άσπρο του πουκάμισο.

Πρόεδρε, είπα, του Ιδρύματος Strontafthore,

χαίρε, ωραίε κι αδιάφθορε.

Ή, ακόμη, ο συνεχής διακελισμός στίχου, η τομή της λέξης  (θυμίζω το σολωμικό:

… Τόσα πέφτουνε τα θερι-

σμένα αστάχια εις τους αγρούς.

Σχεδόν όλα εκειά τα μέρη  κλ.π.)

Λοιπόν, θέρι- και μέρη. Μπορούμε να το χρησιμοποιήσουμε κι εμείς εκτεταμένα;

Αποστέλλω παράδειγμα:

Του λόγου του ως εικός

έμενε συνεχώς στο απυρόβλητο

πάντα με ρούχο μώβ, λιτο-

δίαιτος κι ασκητικός

Σκέψου τα, λοιπόν, και τα ξαναλέμε

Σ.

Β.

Στέφανε πρόσεξε και τις ομοιοκαταληξίες για βαρήκοους:

-Με γάλα.

-Με μεγάλα;

-Θ’ αποτύχει.

Από τύχη;

Ακόμη και οι ομοιοκαταληξίες με κομμένη λέξη, υπάρχουν δείγματα στα ρεμπέτικα όταν με μάγκικο τρόπο κόβεται η λέξη.

Αποστέλλω παράδειγμα:

Δίαιτα και μπάνια σε κάποιο σπα

στη ταβέρνα μετά φάγανε και σπα

Εν τέλει και ένα για το ιστολόγιό σου:

ΔΗΜΑΡΧΙΑΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ

Είπε πως είχε την έννοια του απόλυτου

η αγάπη για την πόλη του.

Σας λέω με την έννοια του απολύτου

πως απλώς κοιτάζει τη βολή του

Γ.

Στέφανε, ο Γιώργος Γεωργίου μου ανέφερε ένα δύστυχο που μπορεί να λειτουργήσει ως ειδικό τμήμα της ομοιοκαταληξίας με τίτλο “Τα παρατονισμένα ἥ τα παρατονικά”. Θυμίζω την τάση των Κυπρίων να παρατονίζουν, έτσι οι υπάλληλοι, οι όροφοι, οι άνθρωποι γίνονται οι υπαλλήλοι, οι ορόφοι, οι ανθρώποι.Το στιχούργημα του Γεωργίου τώρα

σαν κατέβηκαν οι Ούνοι

το πηδήξανε το μούνι

ἠ

Σαν κατέβηκαν οι Ουνοί

το πηδήξαν το μουνί.

Με άλλα λόγια βλέπω στην επικοινωνία μας να σημειώνεται μία συνεχής αναβάθμιση του θεωρητικού επιπέδου, να κορυφώνεται η θεωρητική ποιητική συμβολή μας. Σάβ.

Ευχαριστώ το ΑΚΕΛ

Στην εφημερίδα Γνώμη του ΑΚΕΛ, (Λευκωσία, 5 Ιουλίου 2013, σ. 13) δημοσιεύτηκε σε ειδική στήλη και το ακόλουθο, με ένθετη φωτογραφία του αγάλματος του έφιππου Ναπολέοντος: 

Αλήθεια σας λέω

«Είμαι ο Μέγας Ναπολέων»!

Πνευματικός άνθρωπος ο Σάββας Παύλου;

Ε, καλά, σιγά τώρα!

Και εγώ δηλώνω ότι είμαι ο Μέγας Ναπολέων.

Ιδού και η υπογραφή μου!

Megas Napoleon [υπογραφή]

 

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Ευχαριστώ το ΑΚΕΛ, την εφημερίδα Γνώμη, τον Μιχαήλ Μ. για την ενασχόληση μαζί μου και την προβολή. Περιμένω συνέχεια.

ΚΑΝΙΒΑΛΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΦΡΟΝΗΜΑ ΥΨΗΛΟΝ

 

Ο Παγκόσμιος πόλεμος χτύπησε τον τόπο σαν ένα μεγάλο κύμα βυθού. Σαν άρχισε να ησυχάζει ο σάλος, ύστερα από την καταπληκτική εκείνη έξαρση, πήραν να πλέουν στον αφρό τα συνηθισμένα αποβράσματα κάθε κοινωνίας ανθρὠπων που βγαίνει από σκληρή δοκιμασία. Οι φατριασμοί και οι μικροδουλιές απαιτούσαν τα δικαιώματά τους.

Γ. Σεφέρης, Σήμα του Άγγελου Σεφεριάδη, εκδ. Ίκαρος, Αθήνα 1967, σ. 46

 

Όλοι οι γνήσιοι επαναστάτες διακρίνονταν για την ευγένειά τους. Είτε γιατί γνώριζαν τα βαθύτερα αίτια των καταστάσεων, συμπεριφορών και νοοτροπιών που αντιμετώπιζαν, είτε γιατί κουβαλούσαν, από τώρα, ένα μέρος του κόσμου που οραματίζονταν.

Η σπαστική συμπεριφορά χαρακτήριζε συνήθως αδημονούντες μικροαστούς, καιροσκόπους που εξαγόραζαν την πρόσκαιρη φωνασκία τους ή ανθρώπους που αγνοούσαν ότι η εργασία και η προσφορά, με επιμονή και ποιότητα, εκφράζει μια γνήσια επαναστατική στάση.

Σήμερα η Κύπρος δοκιμάζεται. Οικονομική σταθερότητα και νοοτροπίες – συμπεριφορές που βασίζονταν στην οικονομική άνεση κατεδαφίζονται συνεχώς.

Απαντώντας στο ερωτηματολόγιο της  εφημερίδας Καθημερινή για την οικονομική κατάρρευση της Κύπρου τόνισα τα ακόλουθα για την κυπριακή κοινωνία:

Πόσο μας αγγίζει αυτή η κατάσταση; Όλη η κυπριακή κοινωνία ζει έντονα διάφορα εναλλασσόμενα συναισθήματα. Οργή, θλίψη, παραίτηση, αγωνιστικότητα. Πότε στην κορυφή της αγωνιστικής αντίδρασης και της αλληλεγγύης για τον τόπο της  και πότε στο βάραθρο της ηττοπάθειας και του «ο σώζων εαυτόν».

Ζούμε σε μεταβατική εποχή, καταδύονται υπερδυνάμεις και αναδύονται άλλες, αλλάζει το οικονομικό σύστημα. Τώρα πια αναδεικνύεται κυρίαρχη η αδίστακτη τραπεζική-χρηματιστηριακή ελίτ, ο Σόρος σε μια μέρα μάζεψε τετρακόσια εκατομμύρια δολάρια από μερικές κινήσεις στο χρηματιστήριο, όσα θα μάζευε ο παλιός  εργοστασιάρχης – καπιταλιστής σε χίλια χρόνια.

Η νέα εξουσία οικοδομεί άλλες λογικές και πίστεις, τώρα παραμένουν ξεφτίδια του ευρωπαϊκού ανθρωπισμού και φιλελεύθερου αστισμού, υπάρχει ο ωμός εκβιασμός του χρήματος, και αυτό θα μεταφερθεί σιγά σιγά και στις ανθρώπινες σχέσεις, που θα διακρίνονται για τον κυνισμό και τον κανιβαλισμό τους.

Και στην υπόθεση της Κύπρου αναμένονται αντίθετες κορυφώσεις. Πότε θα έχουμε κύματα αλληλεγγύης και μεγαλοψυχίας, αλληλοβοήθειας και εγκαρτέρησης με επιμονή και πείσμα υψηλού φρονήματος και πότε κύματα κατεδάφισης και εγκατάλειψης, περιφρόνησης του άλλου, αδιαφορίας και υποτίμησης, μέχρι συμπεριφορές κανιβαλισμού, ας καταστραφούν όλοι εκτός από τον εαυτό μας.

Βρισκόμαστε σε κρίση και πορευόμαστε σε καταστάσεις τραγωδίας και καταστροφής. Η κρίση θα τα αναδείξει όλα, και τα θετικά του συλλογικού βίου και τα αρνητικά. Ας προετοιμαστούμε.